Στη σελίδα αυτή δημοσιεύονται κείμενα παραγωγής λόγου των μαθητών της τάξης.
Ο ΝΑΥΑΓΟΣ
Καθώς ταξίδευα, ξαφνικά, χωρίς να το καταλάβω
ξεβράστηκα στον Ειρηνικό Ωκεανό μόνη μου. Γύρω μου δεν υπήρχε κανένας παρά μόνο ένας
μεγάλος φοίνικας με καφέ κορμό και πράσινα φύλλα αρκετά μεγάλα και έτσι
καθόμουν από κάτω τους για σκιά. Είχε αμμουδιά, ευτυχώς, γιατί αν είχε βράχια
μπορεί να είχα χτυπήσει. Η θάλασσα ήταν ήρεμη και ο καιρός συννεφιασμένος.
Άκουγα τον ήχο της θάλασσας, θα μου μείνει αξέχαστος.
Όπως είπα
και πριν, καθώς ταξίδευα ήρεμη ένα μεγάλο σύννεφο εμφανίστηκε μπροστά μας.
Αμέσως μετά άρχισε να βρέχει << καρέκλες >>. Μία μεγάλη φουρτούνα μας
βρήκε και το πλοίο βούλιαξε. Δεν ήξερα αν κάποιος έζησε, εγώ πάντως έμεινα
ζωντανή!
Νιώθω μεγάλη ευτυχία, γιατί έζησα, αλλά
νιώθω και μοναξιά, διότι δεν είμαι με κανέναν. Φανταστείτε μόνη μου σε ένα
ερημονήσι να ψάχνω για φαγητό, νερό και για ξύλα για να φτιάξω μια σχεδία για να
φύγω. Όπως βλέπετε ή μάλλον διαβάζετε τα κατάφερα και ευτυχώς χωρίς προβλήματα αν
και είχα ένα φόβο: αν δεν φτάσω τι θα γίνει κι αν πάλι φτάσω τι θα κάνω; Πάλι
καλά έφτασα σε μια πανέμορφη παραλία της Βραζιλίας όπου ήταν διακοπές οι γονείς
μου και με φιλοξένησαν μέχρι να φύγουμε για Ελλάδα.
Ύστερα πήγα στο σπίτι μου όπου με περίμενε η
φίλη μου η Μάτα για να πάμε μια βόλτα στο εμπορικό για καινούργια ρούχα και
παπούτσια. Όταν γυρίσαμε, πήγαμε και οι δύο για ύπνο, επειδή ήμασταν κουρασμένες.
Όλγα Γ.
Ο ναυαγός
Ξεκινήσαμε με ένα σκάφος με προορισμό την Ιαπωνία ,για να σώσουμε ζώα υπό εξαφάνιση.
Ξαφνικά άρχισε μια καταιγίδα το σκάφος γέμισε με νερά , σιγά σιγά βούλιαζε . Το
επόμενο πρωί το κύμα μας ξέβρασε σε ένα ερημονήσι του Ειρηνικού.
Το μεσημέρι ξυπνήσαμε. Όπως ανοίξαμε τα μάτια μας είδαμε ένα πανέμορφο
τοπίο. Όπως περπατούσαμε στην αμμουδιά ακούγαμε διάφορους ήχους , των σπάνιων πουλιών και ζώων , που έβγαζαν μια
γλυκιά μελωδία. Η βλάστηση των φυτών ήταν πυκνή
με διάφορα χρώματα και δέντρα όπως οι μεγάλοι φοίνικες. Η θάλασσα είχε
ένα γαλαζοπράσινο χρώμα και την λάμψη του ήλιου που αντανακλούσε πάνω της. Εκεί που έβγαζε το κύμα της θάλασσας ήταν η ακτή που είχε
ελάχιστα πετραδάκια. Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος με ελάχιστα σύννεφα.
Νιώθαμε μοναξιά αλλά και ηρεμία γιατί ήμασταν σε ένα γαλήνιο μέρος.
Οι μικροί συγγραφείς: Άννα, Εύα και Όλγα
ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ
ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ
Το ποδήλατο μου, μου δίνει την ευκαιρία
να πηγαίνω στο πάρκο Τρίτση με την οικογένεια μου, και να
περνάμε ποιοτικές ώρες όλοι μαζί κάνοντας όμορφες διαδρομές στην φύση.
Το ποδήλατο μου έχει δύο μεγάλες ρόδες,
ένα οριζόντιο τιμόνι με μαλακές λαβές για να το καθοδηγείς με άνεση, δύο φρένα
το ένα για την πίσω και το άλλο για την μπροστά ρόδα, μια σέλα που μπορείς να
την υψώνεις και να την χαμηλώνεις, και δυο φωτάκια για το βράδυ. Είναι
ένα εξαίρετο μεταφορικό μέσο που με βοηθάει να γυμνάζομαι, και κυρίως δεν
μολύνει το περιβάλλον.
Γράφτηκε από: O.Α
Στην αυλή του σχολείου
Τρίτη 20 Μαρτίου,
Αυτή την ανοιξιάτικη μέρα έγινε ένα πολύ σοβαρό και επικίνδυνο ατύχημα
όπου συγκλόνισε τους μαθητές,τους δασκάλους και όλο το σχολείο.Κανείς
δεν θα ήθελε να είναι στη θέση αυτού του μικρού κοριτσιού.Αυτό το
ατύχημα έγινε στο προαύλιο του σχολείου,την ώρα της γυμναστικής μπροστά
στα έκπληκτα μάτια των συμμαθητών του κοριτσιού και των δασκάλων.
Τα πράγματα έγιναν ως εξής:Τα παιδιά έπαιζαν και έτρεχαν ώσπου μία
στιγμή αυτό το κοριτσάκι ,ενω έτρεχε,έπεσε με φόρα πάνω στην μπασκέτα
με το κεφάλι.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις της.Τότε οι
δάσκαλοι ,που ήταν εκείνη την ώρα στην αυλή,έτρεξαν και χωρίς να χάσουν
καιρό,προσπάθησαν να την συνεφέρουν.Στην αρχή νόμιζαν ότι της είχε
γυρίσει η γλώσσα όμως απλά είχε κουνηθεί από το τράνταγμα.Τότε τα παιδιά
τρόμαξαν και οι δάσκαλοι τους είπαν να πάνε γρήγορα στην τάξη τους.Μετά
από λίγο το κοριτσάκι ξαναβρήκε τις αισθήσεις του και οι δάσκαλοι
ανακουφίστηκαν που τελικά ήταν καλά.
Επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Χθες το πρωί πήγα με την τάξη μου στη δημοτική βιβλιοθήκη. Πρώτα πήγαμε στο αναγνωστήριο και γνωρίσαμε την κ.Μαρία και την κ.Χρύσα που ήταν βιβλιοθηκονόμοι.
Μετά πήγαμε στα παλιά βιβλία, αλλά μας είπαν
μην τα πειράξουμε,
γιατί έχουν μύκητες.
Επίσης μας έδειξαν
χειρόγραφα και πολύ παλιά βιβλία.
Ύστερα πήγαμε στα βιβλία που δεν είχαν μπει
στις βιβλιοθήκες, γιατί δεν είχαν νούμερα.
Ολοκληρώνοντας πήγαμε στη δανειστική βιβλιοθήκη και
διαβάσαμε παιδικά βιβλία. Επιπλέον μας είπαν πως μπορούμε να
γίνουμε μέλη της.
Μου άρεσε πάρα πολύ στη βιβλιοθήκη και ελπίζω να γίνω μέλος της!!!
Η
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Χθες στο σχολείο μου ήρθε ένας
κύριος, που λεγόταν Πάνος Γκένας,
από το περιοδικό σινεμά και πήγαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων, για να μας πει
μερικά βασικά πράγματα για το κινηματογράφο.
Μας μίλησε για το μετείκασμα ένα ελάττωμα της ανθρώπινης όρασης. Για να το
καταλάβουμε μας έδειξε ένα πείραμα. Βάζεις μια ζωγραφισμένη κορδέλα στο
εσωτερικό ενός στρογγυλού αντικειμένου που μοιάζει με κούπα και στα πλάγια έχει
σχισμές και γυρίζεις το πάνω μέρος και βλέπεις ένα άλογο να τρέχει. Μετά μας
έδειξε μια ταινία που ονομάζεται φιλμ που εκεί υπάρχουν μικρές εικονίτσες πάνω και όταν
μετρήσουμε 24 εικόνες που ονομάζονται καρέ τότε όλες αυτές οι εικόνες θα είναι
1 δευτερόλεπτο ταινίας. Επίσης μας έδειξε και ένα πραξοσκόπιο που μόλις βάλεις μια ζωγραφισμένη κορδέλα στο
κάτω μέρος της και γυρνάς το πάνω μέρος της και βλέπεις ένα αλογάκι να τρέχει
μέσα από ένα καθρέφτη.
Οι συντελεστές του κινηματογράφου
είναι ο Σκηνοθέτης, αυτός που έχει
φανταστεί το έργο και προσπαθεί να το κάνει πραγματικότητα, μετά είναι ο
Σεναριογράφος που γράφει τα σενάρια για τους ηθοποιούς που παίζουν στο έργο
και μετά αυτοί τα διαβάζουν για να τα
μάθουν για να τα ερμηνέψουν. Ακόμα υπάρχουν περούκες , σκηνικά , κουστούμια και
μακιγιέρ, που η δουλειά τους είναι να
βάφουνε τους ηθοποιούς.
Ο κινηματογράφος δημιουργήθηκε το 1886 και αυτοί που το
ανακάλυψαν λέγονταν οι αδελφοί (Λιμιέρ). Ο Ζωρζ Μερλιέ έκανε ασπρόμαυρες
ταινίες αλλά ήθελε να κάνει και έγχρωμες ταινίες. Γι’ αυτό
κάθισε με την γυναίκα του και ζωγράφιζε τις εικόνες του φιλμ και αυτό τους πήρε
αρκετό καιρό.
Σήμερα
βλέπουμε ταινίες έγχρωμες που βάζουν μέσα ψηφιακά εφέ.
Θέλω να πω ότι αυτά τα χρήσιμα
στοιχεία για τον κινηματογράφο μ’ άρεσαν πάρα πολύ, γιατί στη ζωή μου μπορεί να
μου χρησιμέψουν και σας προτείνω να το δείτε γιατί έχει ενδιαφέρον.
Πρώτη
ώρα σινεμά
Χτες ήρθε στο σχολείο μου ένας ηθοποιός ο Πάνος Γκένας, ο οποίος μας παρουσίασε ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα το Πρώτη
ώρα σινεμά. Το οποίο
έχει οργανωθεί από
τον Ελληνικό Κέντρο
κινηματογράφου και το διεθνές
φεστιβάλ Αθηνών.
Μας έδειξε
αρχικά ένα κομμάτι
film και μας
είπε ότι ένα
δευτερόλεπτο είναι 24
εικόνες ή καρέ
όπως τα λένε
στον κινηματογράφο. Μας είπε
ότι ο κινηματογράφος στηρίζεται
στο μετείκασμα ένα
φυσικό ελάττωμα του ματιού. Ο
εγκέφαλος λοιπόν κρατάει μια εικόνα
λίγο παραπάνω κι
έτσι νομίζουμε ότι κινείται
ενώ είναι ακίνητες
εικόνες. Μας έδειξε επίσης
δύο μικρές συσκευές
που τις
έλεγαν πραξινοσκόπια. Με αυτές
μας είπε ότι τα παιδιά
έβλεπαν μικρές ταινίες
γυρίζοντας τις μηχανές
αυτές.
Είδαμε
αποσπάσματα από διάφορες ταινίες
και μας ρώτησε
πώς έγιναν αυτές
οι σκηνές και
εμείς απαντήσαμε ότι
είχε ηθοποιούς οπτικά και ηχητικά
εφέ κ.α. .Επίσης είπαμε ότι
σημαντικοί συντελεστές μιας
ταινίας είναι ο
σκηνοθέτης , ο σεναριογράφος και ο
μακιγιέρ.
Η πρώτη
ταινία από υπολογιστή, είπε, ήταν το
<<Toy story>> το 1995 .
Επίσης τα αδέλφια
Λιμιέρ ανακάλυψαν τον κινηματογράφο το 1896 κι από τότε
και μετά άρχισαν
να γίνονται ασπρόμαυρες
ταινίες.
Σήμερα, που η τεχνολογία έχει προχωρήσει, έχουμε μόνο έγχρωμες
ταινίες και πιο
ποιοτικές.
Θα πρότεινα στους φίλους
μου να παρακολουθήσουν αυτό το
πρόγραμμα, διότι θα
μάθουν πολλά πράγματα
για το κινηματογράφο
που δεν γνωρίζουν
αλλά και θα
τον γνωρίσουν καλύτερα
Επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη
Χτες το πρωί πήγαμε με την
τάξη μια επίσκεψη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Όταν
μπήκαμε μέσα περιμέναμε λίγο για να έρθουν δύο βιβλιοθηκονόμοι. Όταν ήρθαν μας ξενάγησαν
στο 3ο όροφο όπου εκεί είναι
το Αναγνωστήριο. Εκεί μας είπαν πράγματα για τη βιβλιοθήκη, πώς βρίσκανε ένα
παλιό βιβλίο και πώς τώρα, μας έδειξαν μια μεγάλη εφημερίδα και τέλος μας είπαν
ότι στο Αναγνωστήριο μπορούμε να φέρνουμε βιβλία από το σπίτι για να τα
διαβάζουμε εκεί ή τα βιβλία που δεν δανείζονται.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Χθες το πρωί πήγα με την τάξη μου στη δημοτική βιβλιοθήκη. Πρώτα πήγαμε στο αναγνωστήριο και γνωρίσαμε την κ.Μαρία και την κ.Χρύσα που ήταν βιβλιοθηκονόμοι.
Μετά πήγαμε στα παλιά βιβλία, αλλά μας είπαν
μην τα πειράξουμε,
γιατί έχουν μύκητες.
Επίσης μας έδειξαν
χειρόγραφα και πολύ παλιά βιβλία.
Ύστερα πήγαμε στα βιβλία που δεν είχαν μπει
Ύστερα πήγαμε στα βιβλία που δεν είχαν μπει
στις βιβλιοθήκες, γιατί δεν είχαν νούμερα.
Ολοκληρώνοντας πήγαμε στη δανειστική βιβλιοθήκη και διαβάσαμε παιδικά βιβλία. Επιπλέον μας είπαν πως μπορούμε να γίνουμε μέλη της.
Ολοκληρώνοντας πήγαμε στη δανειστική βιβλιοθήκη και διαβάσαμε παιδικά βιβλία. Επιπλέον μας είπαν πως μπορούμε να γίνουμε μέλη της.
Μου άρεσε πάρα πολύ στη βιβλιοθήκη και ελπίζω να γίνω μέλος της!!!
Η
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Χθες στο σχολείο μου ήρθε ένας
κύριος, που λεγόταν Πάνος Γκένας,
από το περιοδικό σινεμά και πήγαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων, για να μας πει
μερικά βασικά πράγματα για το κινηματογράφο.
Μας μίλησε για το μετείκασμα ένα ελάττωμα της ανθρώπινης όρασης. Για να το
καταλάβουμε μας έδειξε ένα πείραμα. Βάζεις μια ζωγραφισμένη κορδέλα στο
εσωτερικό ενός στρογγυλού αντικειμένου που μοιάζει με κούπα και στα πλάγια έχει
σχισμές και γυρίζεις το πάνω μέρος και βλέπεις ένα άλογο να τρέχει. Μετά μας
έδειξε μια ταινία που ονομάζεται φιλμ που εκεί υπάρχουν μικρές εικονίτσες πάνω και όταν
μετρήσουμε 24 εικόνες που ονομάζονται καρέ τότε όλες αυτές οι εικόνες θα είναι
1 δευτερόλεπτο ταινίας. Επίσης μας έδειξε και ένα πραξοσκόπιο που μόλις βάλεις μια ζωγραφισμένη κορδέλα στο
κάτω μέρος της και γυρνάς το πάνω μέρος της και βλέπεις ένα αλογάκι να τρέχει
μέσα από ένα καθρέφτη.
Οι συντελεστές του κινηματογράφου
είναι ο Σκηνοθέτης, αυτός που έχει
φανταστεί το έργο και προσπαθεί να το κάνει πραγματικότητα, μετά είναι ο
Σεναριογράφος που γράφει τα σενάρια για τους ηθοποιούς που παίζουν στο έργο
και μετά αυτοί τα διαβάζουν για να τα
μάθουν για να τα ερμηνέψουν. Ακόμα υπάρχουν περούκες , σκηνικά , κουστούμια και
μακιγιέρ, που η δουλειά τους είναι να
βάφουνε τους ηθοποιούς.
Ο κινηματογράφος δημιουργήθηκε το 1886 και αυτοί που το
ανακάλυψαν λέγονταν οι αδελφοί (Λιμιέρ). Ο Ζωρζ Μερλιέ έκανε ασπρόμαυρες
ταινίες αλλά ήθελε να κάνει και έγχρωμες ταινίες. Γι’ αυτό
κάθισε με την γυναίκα του και ζωγράφιζε τις εικόνες του φιλμ και αυτό τους πήρε
αρκετό καιρό.
Σήμερα
βλέπουμε ταινίες έγχρωμες που βάζουν μέσα ψηφιακά εφέ.
Θέλω να πω ότι αυτά τα χρήσιμα
στοιχεία για τον κινηματογράφο μ’ άρεσαν πάρα πολύ, γιατί στη ζωή μου μπορεί να
μου χρησιμέψουν και σας προτείνω να το δείτε γιατί έχει ενδιαφέρον.
Πρώτη
ώρα σινεμά
Χτες ήρθε στο σχολείο μου ένας ηθοποιός ο Πάνος Γκένας, ο οποίος μας παρουσίασε ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα το Πρώτη ώρα σινεμά. Το οποίο έχει οργανωθεί από τον Ελληνικό Κέντρο κινηματογράφου και το διεθνές φεστιβάλ Αθηνών.
Μας έδειξε
αρχικά ένα κομμάτι
film και μας
είπε ότι ένα
δευτερόλεπτο είναι 24
εικόνες ή καρέ
όπως τα λένε
στον κινηματογράφο. Μας είπε
ότι ο κινηματογράφος στηρίζεται
στο μετείκασμα ένα
φυσικό ελάττωμα του ματιού. Ο
εγκέφαλος λοιπόν κρατάει μια εικόνα
λίγο παραπάνω κι
έτσι νομίζουμε ότι κινείται
ενώ είναι ακίνητες
εικόνες. Μας έδειξε επίσης
δύο μικρές συσκευές
που τις
έλεγαν πραξινοσκόπια. Με αυτές
μας είπε ότι τα παιδιά
έβλεπαν μικρές ταινίες
γυρίζοντας τις μηχανές
αυτές.
Είδαμε
αποσπάσματα από διάφορες ταινίες
και μας ρώτησε
πώς έγιναν αυτές
οι σκηνές και
εμείς απαντήσαμε ότι
είχε ηθοποιούς οπτικά και ηχητικά
εφέ κ.α. .Επίσης είπαμε ότι
σημαντικοί συντελεστές μιας
ταινίας είναι ο
σκηνοθέτης , ο σεναριογράφος και ο
μακιγιέρ.
Η πρώτη
ταινία από υπολογιστή, είπε, ήταν το
<<Toy story>> το 1995 .
Επίσης τα αδέλφια
Λιμιέρ ανακάλυψαν τον κινηματογράφο το 1896 κι από τότε
και μετά άρχισαν
να γίνονται ασπρόμαυρες
ταινίες.
Σήμερα, που η τεχνολογία έχει προχωρήσει, έχουμε μόνο έγχρωμες
ταινίες και πιο
ποιοτικές.
Θα πρότεινα στους φίλους
μου να παρακολουθήσουν αυτό το
πρόγραμμα, διότι θα
μάθουν πολλά πράγματα
για το κινηματογράφο
που δεν γνωρίζουν
αλλά και θα
τον γνωρίσουν καλύτερα
Πρώτη ώρα σινεμά!
Μπάστερ Κίτον
Χθες ήρθε στο σχολείο μου ένας ηθοποιός που τον έλεγαν Πάνο Γκένα. Άρχισε να μας
μιλάει για το πού δουλεύει.Δούλευε στο 'Σινεμά' το μόνο περιοδικό που μιλούσε
αποκλειστικά με τον κινηματογράφο. Μας είπε πως θα μας εξηγούσε όλα τα μυστικά
του κινηματογράφου.Ο κύριος Πάνος ήταν πάρα πολύ καλός δάσκαλος.
Έπειτα μας εξήγησε τι είναι το μετείκασμα. Πραγματικά ενθουσιάστηκα μαθαίνοντας
πως είναι ένα ελάττωμα του εγκεφάλου που παίρνει μία εικόνα και την κρατάει
λίγο παραπάνω.Έτσι δεν καταλαβαίνουμε πως βλέπουμε ακίνητες εικόνες. Όλα αυτά με
τη βοήθεια της ταχύτητας. Βέβαια θα μου πείτε πως βλέπουμε βίντεο και όχι
ακίνητες εικόνες. Κάνετε λάθος. Δεν το καταλαβαίνουμε όχι μόνο με το μετείκασμα
αλλά και με το ότι ανά ένα δευτερόλεπτο αλλάζουν 24 καρέ. Φανταστείτε πόσο
μεγάλο πρέπει να είναι το φιλμ, εάν η ταινία έχει μεγάλη διάρκεια. Παράλληλα μας
έδειξε ένα παιχνίδι που ονομαζόταν πραξινοσκόπιο και είχε ένα καθρεφτάκι.
Έβαζες το φιλμ σε μία ειδική θέση και όταν το γυρνούσες έβλεπες το φιλμ που
έβαλες. Για παράδειγμα εμάς μας έβαλε ένα άλογο και όταν γυρνούσε τη
συσκευή το βλέπαμε να τρέχει.
Επίσης είπε πως βασικό ρόλο σε μία ταινία έχουν οι συντελεστές της όπως ο
σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος, οι ηθοποιοί, οι ηχολήπτες, οι μακιγιέρ και πολλοί
άλλοι. Μας εξήγησε τι είναι το μοντάζ. Μπορούμε να κόψουμε ένα κομμάτι από
την ταινία και να προσθέσουμε ένα άλλο.
Οι πρώτοι που ανακάλυψαν τον κινηματογράφο ήταν οι αδερφοί Λυμιέρ, ο Ογκίστ και ο
Λουί, στην Γαλλία το 1896. Ο Ζορζ Μελιέ ζωγράφισε 18.720 φωτογραφίες μαζί με την
γυναίκα του για να κάνει μία ταινία 13 λεπτών. Γιατί, όπως είπαμε, πριν το βίντεο
και ο κινηματογράφος είναι 24 καρέ το δευτερόλεπτο. Επίσης ο Ζορζ Μελιέ ήταν
ζωγράφος και ο πρώτος που ανακάλυψε τα ψηφιακά εφέ. Ο Μπάστερ Κίτον και ο Κλάιντ
Μπρούκμαν ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν τις κωμικές βουβές ταινίες το 1926.
Στις μέρες μας οι περισσότερες ταινίες γίνονται μέσω του
υπολογιστή, για παράδειγμα το Toy Story ήταν η πρώτη ταινία που είχε φτιαχτεί
αποκλειστικά από τον υπολογιστή το 1995. Επίσης έχουν φτιάξει ταινίες με 30 καρέ
το δευτερόλεπτο.
Πιστεύω πως
ήταν μια υπέροχη εμπειρία για όλους μας, γιατί μάθαμε με όμορφο τρόπο για τον
κινηματογράφο. Νομίζω πως θα μας χρησιμεύσει για να παρατηρήσουμε, όταν ξαναπάμε
στο σινεμά το κόλπο των 24 καρέ. Εύχομαι να έχουν αυτή την ευκαιρία να μάθουν
όλα αυτά και πολλά άλλα παιδιά!!!
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Λουί & Ογκύστ Λυμιέρ
Η πρώτη τους ταινία στην υπόγεια αίθουσα του καφενείου Γκραν
Καφέ στο
Παρίσι έδειχνε ένα τρένο να κατευθύνεται απειλητικό προς τον φακό,
κάτι που προκάλεσε τρόμο στους έκπληκτους θεατές.
Στις 12-1-2015 ήρθε ένας ηθοποιός που
τον έλεγαν Πάνο Γκένα για να μας παρουσιάσει το πρόγραμμα «Πρώτη ώρα σινεμά». Ήρθε
από την Ελληνική Εταιρία Κινηματογράφου και το Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών, που με
συνεργασία τους δημιούργησαν αυτό το πρόγραμμα.
Στην αρχή μας μίλησε για το Μετείκασμα και μας εξήγησε ότι
είναι ένα φυσικό ελάττωμα του ματιού μας. Μετά μας είπε ότι κινηματογραφική
μηχανή λειτουργεί με φιλμ. Για μια ολόκληρη ταινία χρειαζόταν μέχρι και 3
χιλιόμετρα φιλμ. Ύστερα μας έδειξε ένα φιλμ και μας εξήγησε ότι 24 καρέ δηλαδή
24 μικρές εικονίτσες είναι 1 δευτερόλεπτο ταινίας. Μας έδειξε μια συσκευή που
το λένε πραξινοσκόπιο. Αυτή τη συσκευή την χρησιμοποιούσαν στον παλιό
κινηματογράφο.
Στον κινηματογράφο χρειάζεται ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος,
οι ηθοποιοί, ο ηχολήπτης, ο κομμωτής, ο φροντιστής, ο μακιγιέρ, ο ενδυματολόγος
και ο μοντέρ. Στο μοντάζ κόβουμε το φιλμ και κολλάμε ένα άλλο, ούτως ώστε να
κάνουμε την ταινία πιο ωραία.
Ο κινηματογράφος ξεκίνησε από τα αδέλφια Λυμιέρ Ωγκύστ και
Λουί το 1895. Ο Αλφρέντ Χίτσκοκ είναι ο σπουδαιότερος σκηνοθέτης και ένας καλός
ηθοποιός είναι ο Τσάκι-Τσάν.
Σήμερα χρησιμοποιούμε 30 μικρές εικονίτσες και για αυτό το
λόγο μερικές φορές μας φαίνεται λίγο ψεύτικο. Τώρα, σε σχέση με τις αρχικές, οι
ταινίες είναι έγχρωμες και έχουν καλύτερο
ήχο. Ακόμη και τα παιδικά τα κάνουμε σήμερα στον υπολογιστή.
Μου άρεσε πολύ και σας προτείνω να το δείτε κι εσείς.
Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015
Το Πραξινοσκόπιο
Χθες στο σχολείο μας ήρθε ένας ηθοποιός, ο Πάνος Γκένας, για
να μας εξηγήσει κάποια πράγματα για τον κινηματογράφο. Εγώ ήμουν πάρα πολύ
περίεργη για να δω τι θα μας δείξει.
Στην αρχή μας μίλησε για το μετείκασμα που είναι ένα φυσικό
ελάττωμα του ματιού μας που κρατάμε μία εικόνα παραπάνω στο μυαλό μας και μας
εξήγησε πως αυτό εκμεταλλεύεται ο κινηματογράφος. Στη συνέχεια μας έδειξε ένα
κομμάτι από φιλμ. Επίσης μας εξήγησε πως το βίντεο που βλέπουμε στο φιλμ
αποθηκεύεται σαν εικόνες που λέγονται καρέ και τα εικοσιτέσσερα καρέ είναι μόνο
ένα δευτερόλεπτο ταινίας.Επίσης μας έδειξε ένα παλιό παιχνίδι που έμοιαζε με
ποτήρι και μέσα από κάτι σχισμές που είχε, έβλεπες ένα άλογο να τρέχει. Στη
συνέχεια μας έδειξε το πραξινοσκόπιο που ήταν κι αυτό ένα παλιό παιχνίδι που
είχε έναν καθρέφτη και σε αυτόν έβλεπες ένα άλογο να τρέχει.
Έπειτα μας είπε ποιοι
Τον κινηματογράφο τον ανακάλυψαν οι αδελφοί Λυμιέρ. Επίσης ο Ζόρζ
Μελιές τράβηξε τον εαυτό του και μετά δίπλωσε το φιλμ και φαινόταν εφταπλάσιος.
Επίσης ζωγράφισε περίπου δεκαοχτώ χιλιάδες καρέ για μία ταινία δεκατριών λεπτών.
Στα σημερινά χρόνια μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα
όπως τα εφέ. Επίσης έχουν και το 3D που τραβούν με δύο κάμερες,δίνουν στους
ανθρώπους γυαλιά και βλέπουν την ταινία τρισδιάστατη. Τέλος, τα παιδικά σήμερα
φτιάχνονται μέσω υπολογιστή και όχι με το χέρι.
Μετά από αυτό το πρόγραμμα ένιωθα πολύ ωραία γιατί έμαθα πολλά
ωραία και καινούρια πράγματα για το σινεμά.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΣΤΗΝ
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Πάντα ήθελα να ταξιδέψω στην
Αυστραλία.
Έτσι λοιπόν μου δόθηκε η ευκαιρία να πάω!
Μαζί με τον Άγιο Βασίλη . Μας αρέσει
και στους δύο,
γιατί τα Χριστούγεννά τους είναι
στο καλοκαίρι.
Θα ήθελα να ριζώσω σε μια από τις
παραλίες για να
βλέπω το καλοκαίρι και όχι το χειμώνα τα παιδιά
που
διασκεδάζουν.
Έτσι λοιπόν, όταν με το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη
περάσαμε από
μπροστά, εγώ χάρηκα και του είπα να
σταθεί, για να δούμε πώς περνούν τα Χριστούγεννα
στην παραλία! Πράγματι ήταν φανταστικά!
Αν πάλι φύτρωνα αλλού, θα ήθελα να
φυτρώσω στην αυλή
του Ευγένιου Τριβιζά. Επειδή θα άκουγα τα φανταστικά
παραμύθια του και θα έγραφε τις ιστορίες του για εμένα.
Φανταζόμουν λοιπόν πως
τα βιβλία του θα έλεγαν το όνομά
μου και ότι θα γινόμουν πολύ διάσημη!
Ο Άγιος Βασίλης με ρώτησε εάν
προτιμούσα να πάω σε
έναν άλλο πλανήτη, αλλά εγώ του απάντησα πως δεν ήθελα.
Εκείνος μου είπε να το σκεφτώ για λίγο καιρό
και έπειτα να του το πω. Όταν το
καλοσκέφτηκα
αποφάσισα πως ήθελα να πάω. Ιδιαίτερα στον πλανήτη
Αφροδίτη που ήταν η πιο όμορφη θεά! Αφού
του το είπα
χάρηκε. Τότε μου είπε πως, όταν τελειώναμε το
μοίρασμα των δώρων στα παιδιά της Αυστραλίας, κατόπιν,
θα
πηγαίναμε να μοιράσουμε και άλλα δώρα στα εξωγήινα
παιδιά! Μόλις μου το είπε
έμεινα έκπληκτη!
Στο πρώτο σπίτι που πήγαμε να δώσουμε
το δώρο,
το παιδί ήταν ξύπνιο. Και δε μας έφτανε
αυτό, αλλά κολλήσαμε και στη
καμινάδα!
Όταν έπεσε για ύπνο, βάλαμε το δώρο του
κάτω από το δέντρο, που ήταν
πολύ
ωραία στολισμένο! Στα υπόλοιπα σπίτια, δόξα
το
Θεό, δεν μας συνέβη κάτι παρόμοιο.
Έτσι μπορούσαμε να τελειώσουμε γρήγορα
το μοίρασμα! Χάρηκα, επειδή θα κάναμε
το ταξίδι στην Αφροδίτη. Αφού φτάσαμε στον
πλανήτη αυτό,
μοιράσαμε σε όλους τους
εξωγήινους τα δώρα τους, δηλαδή τρόφιμα,
φάρμακα και
άλλα.
Όλα αυτά τα χρειάζονταν γιατί ήταν δύσκολο
να τα βρουν εκεί που
βρίσκονταν. Τα παιδιά όμως
που ήταν στην Αυστραλία δεν χρειάζονταν
φάρμακα και τρόφιμα, αλλά
παιχνίδια
και βιβλία. Όλοι χάρηκαν!
Εγώ ευχαρίστησα τον Άγιο Βασίλη για αυτήν
την
υπέροχη ευκαιρία. Φυσικά ευχαρίστησα τους
ταράνδους και το έλκηθρο...
Πότε
δεν θα ξεχάσω όλα αυτά τα υπέροχα θεάματα!
ΚΑΛΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Σας εύχομαι να
έχετε μια ευκαιρία να συναντήσετε
και να κάνετε κάτι μαζί με τον Άγιο Βασίλη!!
Ταξίδια
Παντού
|
Μπάστερ Κίτον |
Χθες ήρθε στο σχολείο μου ένας ηθοποιός που τον έλεγαν Πάνο Γκένα. Άρχισε να μας
μιλάει για το πού δουλεύει.Δούλευε στο 'Σινεμά' το μόνο περιοδικό που μιλούσε
αποκλειστικά με τον κινηματογράφο. Μας είπε πως θα μας εξηγούσε όλα τα μυστικά
του κινηματογράφου.Ο κύριος Πάνος ήταν πάρα πολύ καλός δάσκαλος.
Έπειτα μας εξήγησε τι είναι το μετείκασμα. Πραγματικά ενθουσιάστηκα μαθαίνοντας
πως είναι ένα ελάττωμα του εγκεφάλου που παίρνει μία εικόνα και την κρατάει
λίγο παραπάνω.Έτσι δεν καταλαβαίνουμε πως βλέπουμε ακίνητες εικόνες. Όλα αυτά με
τη βοήθεια της ταχύτητας. Βέβαια θα μου πείτε πως βλέπουμε βίντεο και όχι
ακίνητες εικόνες. Κάνετε λάθος. Δεν το καταλαβαίνουμε όχι μόνο με το μετείκασμα
αλλά και με το ότι ανά ένα δευτερόλεπτο αλλάζουν 24 καρέ. Φανταστείτε πόσο
μεγάλο πρέπει να είναι το φιλμ, εάν η ταινία έχει μεγάλη διάρκεια. Παράλληλα μας
έδειξε ένα παιχνίδι που ονομαζόταν πραξινοσκόπιο και είχε ένα καθρεφτάκι.
Έβαζες το φιλμ σε μία ειδική θέση και όταν το γυρνούσες έβλεπες το φιλμ που
έβαλες. Για παράδειγμα εμάς μας έβαλε ένα άλογο και όταν γυρνούσε τη
συσκευή το βλέπαμε να τρέχει.
Επίσης είπε πως βασικό ρόλο σε μία ταινία έχουν οι συντελεστές της όπως ο
σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος, οι ηθοποιοί, οι ηχολήπτες, οι μακιγιέρ και πολλοί
άλλοι. Μας εξήγησε τι είναι το μοντάζ. Μπορούμε να κόψουμε ένα κομμάτι από
την ταινία και να προσθέσουμε ένα άλλο.
Οι πρώτοι που ανακάλυψαν τον κινηματογράφο ήταν οι αδερφοί Λυμιέρ, ο Ογκίστ και ο
Λουί, στην Γαλλία το 1896. Ο Ζορζ Μελιέ ζωγράφισε 18.720 φωτογραφίες μαζί με την
γυναίκα του για να κάνει μία ταινία 13 λεπτών. Γιατί, όπως είπαμε, πριν το βίντεο
και ο κινηματογράφος είναι 24 καρέ το δευτερόλεπτο. Επίσης ο Ζορζ Μελιέ ήταν
ζωγράφος και ο πρώτος που ανακάλυψε τα ψηφιακά εφέ. Ο Μπάστερ Κίτον και ο Κλάιντ
Μπρούκμαν ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν τις κωμικές βουβές ταινίες το 1926.
Στις μέρες μας οι περισσότερες ταινίες γίνονται μέσω του
υπολογιστή, για παράδειγμα το Toy Story ήταν η πρώτη ταινία που είχε φτιαχτεί
αποκλειστικά από τον υπολογιστή το 1995. Επίσης έχουν φτιάξει ταινίες με 30 καρέ
το δευτερόλεπτο.
Πιστεύω πως
ήταν μια υπέροχη εμπειρία για όλους μας, γιατί μάθαμε με όμορφο τρόπο για τον
κινηματογράφο. Νομίζω πως θα μας χρησιμεύσει για να παρατηρήσουμε, όταν ξαναπάμε
στο σινεμά το κόλπο των 24 καρέ. Εύχομαι να έχουν αυτή την ευκαιρία να μάθουν
όλα αυτά και πολλά άλλα παιδιά!!!
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Λουί & Ογκύστ Λυμιέρ
Η πρώτη τους ταινία στην υπόγεια αίθουσα του καφενείου Γκραν
Καφέ στο
Παρίσι έδειχνε ένα τρένο να κατευθύνεται απειλητικό προς τον φακό,
κάτι που προκάλεσε τρόμο στους έκπληκτους θεατές.
Λουί & Ογκύστ Λυμιέρ
Η πρώτη τους ταινία στην υπόγεια αίθουσα του καφενείου Γκραν
Καφέ στο
Παρίσι έδειχνε ένα τρένο να κατευθύνεται απειλητικό προς τον φακό,
κάτι που προκάλεσε τρόμο στους έκπληκτους θεατές.
Στις 12-1-2015 ήρθε ένας ηθοποιός που
τον έλεγαν Πάνο Γκένα για να μας παρουσιάσει το πρόγραμμα «Πρώτη ώρα σινεμά». Ήρθε
από την Ελληνική Εταιρία Κινηματογράφου και το Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών, που με
συνεργασία τους δημιούργησαν αυτό το πρόγραμμα.
Στην αρχή μας μίλησε για το Μετείκασμα και μας εξήγησε ότι
είναι ένα φυσικό ελάττωμα του ματιού μας. Μετά μας είπε ότι κινηματογραφική
μηχανή λειτουργεί με φιλμ. Για μια ολόκληρη ταινία χρειαζόταν μέχρι και 3
χιλιόμετρα φιλμ. Ύστερα μας έδειξε ένα φιλμ και μας εξήγησε ότι 24 καρέ δηλαδή
24 μικρές εικονίτσες είναι 1 δευτερόλεπτο ταινίας. Μας έδειξε μια συσκευή που
το λένε πραξινοσκόπιο. Αυτή τη συσκευή την χρησιμοποιούσαν στον παλιό
κινηματογράφο.
Στον κινηματογράφο χρειάζεται ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος,
οι ηθοποιοί, ο ηχολήπτης, ο κομμωτής, ο φροντιστής, ο μακιγιέρ, ο ενδυματολόγος
και ο μοντέρ. Στο μοντάζ κόβουμε το φιλμ και κολλάμε ένα άλλο, ούτως ώστε να
κάνουμε την ταινία πιο ωραία.
Ο κινηματογράφος ξεκίνησε από τα αδέλφια Λυμιέρ Ωγκύστ και
Λουί το 1895. Ο Αλφρέντ Χίτσκοκ είναι ο σπουδαιότερος σκηνοθέτης και ένας καλός
ηθοποιός είναι ο Τσάκι-Τσάν.
Σήμερα χρησιμοποιούμε 30 μικρές εικονίτσες και για αυτό το
λόγο μερικές φορές μας φαίνεται λίγο ψεύτικο. Τώρα, σε σχέση με τις αρχικές, οι
ταινίες είναι έγχρωμες και έχουν καλύτερο
ήχο. Ακόμη και τα παιδικά τα κάνουμε σήμερα στον υπολογιστή.
Μου άρεσε πολύ και σας προτείνω να το δείτε κι εσείς.
Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015
|
| Το Πραξινοσκόπιο |
Χθες στο σχολείο μας ήρθε ένας ηθοποιός, ο Πάνος Γκένας, για
να μας εξηγήσει κάποια πράγματα για τον κινηματογράφο. Εγώ ήμουν πάρα πολύ
περίεργη για να δω τι θα μας δείξει.
Στην αρχή μας μίλησε για το μετείκασμα που είναι ένα φυσικό ελάττωμα του ματιού μας που κρατάμε μία εικόνα παραπάνω στο μυαλό μας και μας εξήγησε πως αυτό εκμεταλλεύεται ο κινηματογράφος. Στη συνέχεια μας έδειξε ένα κομμάτι από φιλμ. Επίσης μας εξήγησε πως το βίντεο που βλέπουμε στο φιλμ αποθηκεύεται σαν εικόνες που λέγονται καρέ και τα εικοσιτέσσερα καρέ είναι μόνο ένα δευτερόλεπτο ταινίας.Επίσης μας έδειξε ένα παλιό παιχνίδι που έμοιαζε με ποτήρι και μέσα από κάτι σχισμές που είχε, έβλεπες ένα άλογο να τρέχει. Στη συνέχεια μας έδειξε το πραξινοσκόπιο που ήταν κι αυτό ένα παλιό παιχνίδι που είχε έναν καθρέφτη και σε αυτόν έβλεπες ένα άλογο να τρέχει.
Έπειτα μας είπε ποιοι
Τον κινηματογράφο τον ανακάλυψαν οι αδελφοί Λυμιέρ. Επίσης ο Ζόρζ Μελιές τράβηξε τον εαυτό του και μετά δίπλωσε το φιλμ και φαινόταν εφταπλάσιος. Επίσης ζωγράφισε περίπου δεκαοχτώ χιλιάδες καρέ για μία ταινία δεκατριών λεπτών.
Στα σημερινά χρόνια μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα όπως τα εφέ. Επίσης έχουν και το 3D που τραβούν με δύο κάμερες,δίνουν στους ανθρώπους γυαλιά και βλέπουν την ταινία τρισδιάστατη. Τέλος, τα παιδικά σήμερα φτιάχνονται μέσω υπολογιστή και όχι με το χέρι.
Στην αρχή μας μίλησε για το μετείκασμα που είναι ένα φυσικό ελάττωμα του ματιού μας που κρατάμε μία εικόνα παραπάνω στο μυαλό μας και μας εξήγησε πως αυτό εκμεταλλεύεται ο κινηματογράφος. Στη συνέχεια μας έδειξε ένα κομμάτι από φιλμ. Επίσης μας εξήγησε πως το βίντεο που βλέπουμε στο φιλμ αποθηκεύεται σαν εικόνες που λέγονται καρέ και τα εικοσιτέσσερα καρέ είναι μόνο ένα δευτερόλεπτο ταινίας.Επίσης μας έδειξε ένα παλιό παιχνίδι που έμοιαζε με ποτήρι και μέσα από κάτι σχισμές που είχε, έβλεπες ένα άλογο να τρέχει. Στη συνέχεια μας έδειξε το πραξινοσκόπιο που ήταν κι αυτό ένα παλιό παιχνίδι που είχε έναν καθρέφτη και σε αυτόν έβλεπες ένα άλογο να τρέχει.
Έπειτα μας είπε ποιοι
Τον κινηματογράφο τον ανακάλυψαν οι αδελφοί Λυμιέρ. Επίσης ο Ζόρζ Μελιές τράβηξε τον εαυτό του και μετά δίπλωσε το φιλμ και φαινόταν εφταπλάσιος. Επίσης ζωγράφισε περίπου δεκαοχτώ χιλιάδες καρέ για μία ταινία δεκατριών λεπτών.
Στα σημερινά χρόνια μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα όπως τα εφέ. Επίσης έχουν και το 3D που τραβούν με δύο κάμερες,δίνουν στους ανθρώπους γυαλιά και βλέπουν την ταινία τρισδιάστατη. Τέλος, τα παιδικά σήμερα φτιάχνονται μέσω υπολογιστή και όχι με το χέρι.
Μετά από αυτό το πρόγραμμα ένιωθα πολύ ωραία γιατί έμαθα πολλά
ωραία και καινούρια πράγματα για το σινεμά.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Πάντα ήθελα να ταξιδέψω στην
Αυστραλία.
Έτσι λοιπόν μου δόθηκε η ευκαιρία να πάω!
Έτσι λοιπόν μου δόθηκε η ευκαιρία να πάω!
Μαζί με τον Άγιο Βασίλη . Μας αρέσει
και στους δύο,
γιατί τα Χριστούγεννά τους είναι στο καλοκαίρι.
γιατί τα Χριστούγεννά τους είναι στο καλοκαίρι.
Θα ήθελα να ριζώσω σε μια από τις
παραλίες για να
βλέπω το καλοκαίρι και όχι το χειμώνα τα παιδιά
που διασκεδάζουν.
Έτσι λοιπόν, όταν με το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη
περάσαμε από μπροστά, εγώ χάρηκα και του είπα να
σταθεί, για να δούμε πώς περνούν τα Χριστούγεννα
στην παραλία! Πράγματι ήταν φανταστικά!
βλέπω το καλοκαίρι και όχι το χειμώνα τα παιδιά
που διασκεδάζουν.
Έτσι λοιπόν, όταν με το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη
περάσαμε από μπροστά, εγώ χάρηκα και του είπα να
σταθεί, για να δούμε πώς περνούν τα Χριστούγεννα
στην παραλία! Πράγματι ήταν φανταστικά!
Αν πάλι φύτρωνα αλλού, θα ήθελα να
φυτρώσω στην αυλή
του Ευγένιου Τριβιζά. Επειδή θα άκουγα τα φανταστικά
παραμύθια του και θα έγραφε τις ιστορίες του για εμένα.
Φανταζόμουν λοιπόν πως τα βιβλία του θα έλεγαν το όνομά
μου και ότι θα γινόμουν πολύ διάσημη!
του Ευγένιου Τριβιζά. Επειδή θα άκουγα τα φανταστικά
παραμύθια του και θα έγραφε τις ιστορίες του για εμένα.
Φανταζόμουν λοιπόν πως τα βιβλία του θα έλεγαν το όνομά
μου και ότι θα γινόμουν πολύ διάσημη!
Ο Άγιος Βασίλης με ρώτησε εάν
προτιμούσα να πάω σε
έναν άλλο πλανήτη, αλλά εγώ του απάντησα πως δεν ήθελα.
Εκείνος μου είπε να το σκεφτώ για λίγο καιρό
και έπειτα να του το πω. Όταν το καλοσκέφτηκα
αποφάσισα πως ήθελα να πάω. Ιδιαίτερα στον πλανήτη
Αφροδίτη που ήταν η πιο όμορφη θεά! Αφού
του το είπα χάρηκε. Τότε μου είπε πως, όταν τελειώναμε το
μοίρασμα των δώρων στα παιδιά της Αυστραλίας, κατόπιν,
θα πηγαίναμε να μοιράσουμε και άλλα δώρα στα εξωγήινα
παιδιά! Μόλις μου το είπε έμεινα έκπληκτη!
έναν άλλο πλανήτη, αλλά εγώ του απάντησα πως δεν ήθελα.
Εκείνος μου είπε να το σκεφτώ για λίγο καιρό
και έπειτα να του το πω. Όταν το καλοσκέφτηκα
αποφάσισα πως ήθελα να πάω. Ιδιαίτερα στον πλανήτη
Αφροδίτη που ήταν η πιο όμορφη θεά! Αφού
του το είπα χάρηκε. Τότε μου είπε πως, όταν τελειώναμε το
μοίρασμα των δώρων στα παιδιά της Αυστραλίας, κατόπιν,
θα πηγαίναμε να μοιράσουμε και άλλα δώρα στα εξωγήινα
παιδιά! Μόλις μου το είπε έμεινα έκπληκτη!
Στο πρώτο σπίτι που πήγαμε να δώσουμε
το δώρο,
το παιδί ήταν ξύπνιο. Και δε μας έφτανε
αυτό, αλλά κολλήσαμε και στη καμινάδα!
Όταν έπεσε για ύπνο, βάλαμε το δώρο του
κάτω από το δέντρο, που ήταν πολύ
ωραία στολισμένο! Στα υπόλοιπα σπίτια, δόξα το
Θεό, δεν μας συνέβη κάτι παρόμοιο.
Έτσι μπορούσαμε να τελειώσουμε γρήγορα
το μοίρασμα! Χάρηκα, επειδή θα κάναμε
το ταξίδι στην Αφροδίτη. Αφού φτάσαμε στον
πλανήτη αυτό, μοιράσαμε σε όλους τους
εξωγήινους τα δώρα τους, δηλαδή τρόφιμα,
φάρμακα και άλλα.
το παιδί ήταν ξύπνιο. Και δε μας έφτανε
αυτό, αλλά κολλήσαμε και στη καμινάδα!
Όταν έπεσε για ύπνο, βάλαμε το δώρο του
κάτω από το δέντρο, που ήταν πολύ
ωραία στολισμένο! Στα υπόλοιπα σπίτια, δόξα το
Θεό, δεν μας συνέβη κάτι παρόμοιο.
Έτσι μπορούσαμε να τελειώσουμε γρήγορα
το μοίρασμα! Χάρηκα, επειδή θα κάναμε
το ταξίδι στην Αφροδίτη. Αφού φτάσαμε στον
πλανήτη αυτό, μοιράσαμε σε όλους τους
εξωγήινους τα δώρα τους, δηλαδή τρόφιμα,
φάρμακα και άλλα.
Όλα αυτά τα χρειάζονταν γιατί ήταν δύσκολο
να τα βρουν εκεί που βρίσκονταν. Τα παιδιά όμως
που ήταν στην Αυστραλία δεν χρειάζονταν
φάρμακα και τρόφιμα, αλλά παιχνίδια
και βιβλία. Όλοι χάρηκαν!
Εγώ ευχαρίστησα τον Άγιο Βασίλη για αυτήν την
υπέροχη ευκαιρία. Φυσικά ευχαρίστησα τους
ταράνδους και το έλκηθρο...
Πότε δεν θα ξεχάσω όλα αυτά τα υπέροχα θεάματα!
να τα βρουν εκεί που βρίσκονταν. Τα παιδιά όμως
που ήταν στην Αυστραλία δεν χρειάζονταν
φάρμακα και τρόφιμα, αλλά παιχνίδια
και βιβλία. Όλοι χάρηκαν!
Εγώ ευχαρίστησα τον Άγιο Βασίλη για αυτήν την
υπέροχη ευκαιρία. Φυσικά ευχαρίστησα τους
ταράνδους και το έλκηθρο...
Πότε δεν θα ξεχάσω όλα αυτά τα υπέροχα θεάματα!
ΚΑΛΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Σας εύχομαι να έχετε μια ευκαιρία να συναντήσετε
και να κάνετε κάτι μαζί με τον Άγιο Βασίλη!!
Σας εύχομαι να έχετε μια ευκαιρία να συναντήσετε
και να κάνετε κάτι μαζί με τον Άγιο Βασίλη!!
Ταξίδια Παντού
Αν
ήμουν έλατο θα ήθελα να ταξιδέψω στην Αυστραλία και στην Χαβάη. Στην Αυστραλία
επειδή είναι η θεία μου από εκεί και επειδή όταν έχουμε εμείς χειμώνα αυτοί
έχουν καλοκαίρι, και στην Χαβάη επειδή έχει παραλίες με θεόρατα κύματα, άγρια
ζώα και έχει το πιο μεγάλο και ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο.
Αν
ήταν να ζήσω κάπου θα διάλεγα την New York επειδή έχει θεόρατους ουρανοξύστες
και λατρεύω τους ουρανοξύστες.
Αν
μπορούσα να φυτρώσω σε έναν κήπο ενός συγγραφέα θα διάλεγα τον Ευγένιο
Τριβιζά επειδή θα ήθελα να μοιραζόταν
τις σκέψεις του μαζί μου.
Αν
μπορούσα να επισκεφτώ έναν πλανήτη θα διάλεγα τον Ποσειδώνα επειδή έχει πολύ
κρύο και το κρύο μου αρέσει.
Στα
παιδιά θα έδινα μερικά παιχνίδια και άμα ήταν απαραίτητο πολλά φάρμακα και
τρόφιμα επειδή κάποια παιδιά έχουν έλλειψη τροφής και νερού.
Να έχουμε όλοι υγεία
και να είμαστε καλά.
Καλά
Χριστούγεννα
ΕΝΑ ΜΑΓΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ
Μια χειμωνιάτικη ημέρα εμφανίστηκε μπροστά μου ένα ξωτικό σαν αυτά που
έχει ο Άι-Βασίλης .Μου είπε να τον
ακολουθήσω. Τότε, αφού του απάντησα βεβαίως , με μια κίνηση μαγική με πήρε από
εκεί και με ρώτησε πού ήθελα να ταξιδέψω. Εγώ του είπα ότι ήθελα πάντα να
ταξιδέψω στην Αυστραλία γιατί τα Χριστούγεννα εκεί γίνονται το Καλοκαίρι και
είναι ωραία να παίζεις στην παραλία και να κάνεις πικ-νικ στην άμμο.
Θα ήθελα να φυτρώσω στην αυλή
του Ευγένιου Τριβιζά γιατί γράφει πολύ ωραία παραμύθια για παιδιά και τον θεωρώ
τον πιο σημαντικό συγγραφέα.
Τότε το ξωτικό μου είπε ότι θα πάμε στον πλανήτη ΔΙΑΣ για να
μοιράσουμε τα δώρα στους εξωγήινους.
Τα δώρα που θα τους δώσουμε θα
είναι βιβλία , παιχνίδια ή άμα είχαν ανάγκη κάποια φάρμακα.
Θα ήθελα πάρα πολύ να ριζώσω
για πάντα στην Αυστραλία.
ΕΝΑ ΜΑΓΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ
Μια φορά, την ώρα που ο Αϊ-Βασίλης άφηνε το δώρο μου,
του είπα ότι θέλω να με πάει στην Λαπωνία για να δω το χωριό του. Πού μένει;
Πώς τα περνάει στο χωριό του; Αλλά πιο πολύ θέλω να δω τα καλικαντζαράκια, τα ταρανδάκια
και την Αγιοβασιλίνα.
Όμως θα ήθελα
να ριζώσω στην Αγγλία γιατί έχει το μεγαλύτερο ρολόι , το big Ben και
την μεγαλύτερη ρόδα στον κόσμο το London Eye.
Μετά ήθελα να φυτρώσω στην αυλή του συγγραφέα Ευγένιου
Τριβιζά γιατί μ’ αρέσουν τα βιβλία του και θέλω να τον ακούω κάθε μέρα.
Ύστερα του είπα
ότι ήθελα να με πάει στον Άρη για να δω
τα ρομπότ και να κοιτάξω αν υπάρχουν εξωγήινοι.
Αργότερα του ζήτησα, στα παιδιά της Ιαπωνίας, της
Αμερικής και σε όσες φτωχές χώρες υπάρχουν, αντί για δώρα να τους πάει τρόφιμα,
φάρμακα και παιχνίδια για να παίζουν. Δεν θέλω να τα βλέπω να είναι στεναχωρημένα…
Ενώ στα άλλα παιδάκια να τους πάει ότι τους χρειάζεται.
